Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

"Ο ΝΟΥΝΟΣ ΜΑΣ Η Ο ΤΑΤΑΣ ΜΑΣ"


                                                                
                                       



                                                  Ο ΝΟΥΝΟΣ ΜΑΣ Η Ο ΤΑΤΑΣ ΜΑΣ

Στο χωριό ,η κουμπαριά είναι ιερό πράγμα. Κάθε παιδί που βαπτιζόταν είχε τον Τατά του ,νουνό , που το βάπτιζε ,τον πάντρευε και πολλές φορές βάπτιζε και τα παιδιά του. Τα πρώτα 3 χρόνια από τη βάπτιση , ο Τατάς ήταν υποχρεωμένος από τα έθιμα , κάθε Πάσχα να αγοράζει ρούχα στο βαπτιστικό και τη λαμπάδα της Λαμπρής. Οι γονείς του παιδιού έπαιρναν στον Τατά  ένα κατσικάκι ,το Λαμπριάτη, που το μοιράζονταν οι Τατάδες , αν ήταν πολλοί.
     Τις μεγάλες μέρες Χριστούγεννα , Πάσχα , της Παναγιάς ,που συνήθως τα παιδιά ,αλλά και οι μεγάλοι μεταλάβαιναν ,υπήρχε το εξής έθιμο. Πριν μεταλάβεις ,έπρεπε  να πάρεις συγχώρεση από τους γονείς σου και τους Τατάδες σου. Πρωί πρωί ,λοιπόν, έπρεπε πριν πας στην εκκλησία ,να φιλήσεις το χέρι των γονιών σου και να ζητήσεις συγχώρεση. Μετά πήγαινες στο σπίτι των Τατάδων σου και επειδή ήταν πρωί, οι άνθρωποι συνήθως ήταν ξαπλωμένοι, Καλημέριζες ,φιλούσες το χέρι του Τατά σου  και ζητούσες συγχώρεση. Ο Τατάς πάντα ,ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση ,σου έδινε κάποια χρήματα ,για να αγοράσεις ότι επιθυμούσες. Οι μεγάλοι βέβαια ,όταν μεταλάβαιναν ,δεν πήγαιναν στα σπίτια των Τατάδων τους ,αλλά στην εκκλησία μέσα, πριν μεταλάβουν ,αν ήταν εκεί ο Τατάς τους του φιλούσαν το χέρι και ζητούσαν συγχώρεση. ΄Εβλεπες  ανθρώπους μεγάλους να ασπάζονται το χέρι του Τατά τους  , να ζητούν συγχώρεση και η εκκλησία αποκτούσε την πραγματική της έννοια.
 Η κουμπαριά ήταν ιερό πράγμα .Όταν κάποιος σε στεφάνωνε ,είχε τον πρώτο λόγο στη βάπτιση του πρώτου παιδιού. ΄Επρεπε να ερωτηθεί, αν επιθυμεί να βαπτίσει και  αν δεν μπορούσε ,τότε γινόταν πρόταση σε κάποιο άλλο. Υπήρχε το έθιμο ο Τατάς , να βαπτίζει μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια ,γιατί  δεν έπρεπε δυο παιδιά που βαπτίστηκαν από τον ίδιο Τατά να παντρευτούν. Αυτά τα παιδιά λέγονταν «Καλαδέρφια».
    Σήμερα τα έθιμα  αυτά ατόνησαν ,αλλά κάποιοι τα συνεχίζουν ακόμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου