Τα πρώτα ραδιόφωνα στο χωριό ήταν
στο σχολείο ,στο καφενείο και στο σπίτι του δασκάλου. Όταν ο δάσκαλος έφερε το ραδιόφωνο στο σχολείο ,όλοι είχαμε
την περιέργεια να το δούμε , να το επεξεργαστούμε και πιστεύαμε ότι κάποιος στο εσωτερικό του
βρισκόταν και μιλούσε ή τραγουδούσε.
Καθημερινά κατά τις δέκα ο δάσκαλος μας
έπαιρνε στο γραφείο του ,όπου είχε εγκαταστήσει το ραδιόφωνο για να ακούμε μια
παιδική εκπομπή « Τη Θεία Λένα». Το ραδιόφωνο ήταν αρκετά μεγάλο ,καφέ χρώματος
και είχε κουμπιά που τα γύριζε ο δάσκαλος ,για να το ανοίξει ή να το κλείσει.
Μπαίναμε λοιπόν στο γραφείο και ακούγαμε την εκπομπή για τα παιδιά .Πιστέψτε με
ρουφούσαμε τα λόγια και τις ιστορίες που
ακούγονταν. Η πρώτη φορά ήταν
εντυπωσιακή. Μόλις άνοιξε το ραδιόφωνο μια μαγευτική φωνή άρχισε να μιλάει. Τι
έλεγε δεν πολυπρόσεξα. Τα μάτια μου ήταν στραμμένα στη συσκευή . Την παρατηρούσα και προσπαθούσα
να δω πως λειτουργεί. Πόσα πράγματα μάθαμε από την εκπομπή αυτή… Φανταστείτε σε ένα από τα πιο μακρινά χωριά
της Ρόδου ,τα παιδιά που δεν είχαμε πάει στην πόλη , που δεν είχαμε δει
αυτοκίνητο, που δεν είχαμε καν βιβλία
,να τα ακούμε όλα αυτά και να αναρωτιόμαστε, πότε θα τα δούμε
και εμείς. Αυτό μας άνοιξε την όρεξη και πολλά παιδιά άρχισαν να
σκέφτονται ότι έπρεπε να πάμε στην πόλη , για να συνεχίσουμε το Γυμνάσιο.
Αργότερα στα καφενεία , τα ραδιόφωνα
μετέδιδαν τραγούδια και αρχίσαμε και
εμείς να σιγοτραγουδάμε πολλά από αυτά. Την Κυριακή την περίμενα πως και πως .Περνούσα έξω από το
σπίτι του δασκάλου για να ακούω τη θεία λειτουργία . Τι ψαλμοί ήταν
αυτοί. Μου έχουν μείνει βαθιά χαραγμένοι στη μνήμη μου μέχρι σήμερα. Πόσες
φορές περνούσα έξω από το σπίτι για να ακούω, δε θυμάμαι. H Κυριακή
γινόταν πιο ελκυστική με τη μετάδοση των ποδοσφαιρικών αγώνων.
Μαζευόμασταν σε ένα σπίτι και ακούγαμε τους αγώνες. Πόσες κόντρες
,πειράγματα ,αθώα όμως και πάντα μέσα
στα πλαίσια της λογικής. ΄Ολα αυτά με
βοήθησαν αργότερα και μου καλυτέρευσαν
τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου