Μεσαναγρός ,ένας όμορφος παραδοσιακός οικισμός
Οι παραδοσιακοί οικισμοί ,είναι βασικά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής πολιτιστικής κληρονομιάς και της φυσιογνωμίας της Ελλάδας και αποτελούν εντυπωσιακά αξιοθέατα της χώρας.
Στους χώρους αυτούς αποτυπώνονται και εκφράζονται τρόποι ζωής ,τεχνικές μέθοδοι ,αισθητικές προτιμήσεις ,κοινωνικές σχέσεις, που διαμορφώθηκαν στην πολυκύμαντη ιστορική εξέλιξη.
Απαραίτητα συμπληρώματα των παραδοσιακών οικισμών είναι κοινόχρηστα κτίσματα ίδιας τεχνοτροπίας με τα σπίτια,-βρύσες γεφύρια , λιθόστρωτες πλατείες και δρόμοι, ανεμόμυλοι ,και ξερολιθιές. Τα κτίσματα αυτά έχουν απλή ,λιτή γραμμή. Ο λευκός ασβέστης αντανακλά τον ήλιο διατηρώντας δροσερό το εσωτερικό . Τα μικρά παράθυρα επιτρέπουν τον εξαερισμό και εμποδίζουν τη διάβρωση από την υγρασία. Η έλλειψη ξυλείας ενέπνευσε έξυπνες τοξωτές καμάρες. Οι στέγες με φύκια ή πατελιά που λειτουργούν ως μόνωση.
Σε όλη τη χώρα ξεπερνούν τους 830 οικισμούς. Στη Ρόδο παραδοσιακοί οικισμοί είναι. Αγ.Ισίδωρος, Αρνίθα, Αρχάγγελος, Ασκληπιειό , Αφάντου, Βάτι , Γεννάδι Ελεούσα, Κατταβιά, Κιοτάρι, Κοσκινού, Λίνδος, Μονόλιθος, Πόλη Ρόδου , Προφίλια , Σιάνα, Ψίνθος και Μεσαναγρός.
Αρχιτεκτονική κατοικιών Μεσαναγρού
Τα σπίτια είναι κατά κανόνα ισόγεια και αποτελούνται από τετράγωνη ή ορθογώνια αυλή ,γύρω από την οποία βρίσκονται οι διάφοροι χώροι . Οι στέγες αποτελούνται από ξύλινη οροφή και ένα στρώμα αργίλου ,πατελιά, όπως λέγεται.
Το μεγάλο δωμάτιο είχε πολλές χρήσεις . Αποτελούσε υπνοδωμάτιο ,σάλα,αποθήκη. Υπάρχει εστία όπως και στην κουζίνα. Δίπλα ακριβώς είναι ο σοφάς που και σήμερα ακόμη κοιμούνται οι νοικοκυραίοι. Στις άλλες «πάντες» υπάρχουν οι πάγκοι ή πάγκες, Εσωτερικά είναι κούφιοι και χρησίμευαν για αποθήκες προϊόντων και στο επάνω μέρος κοιμόντουσαν οι νοικοκυραίοι. Σε ένα ορισμένο ύψος υπάρχει μια εξοχή από ξύλο ,ράφι , που πάνω υπάρχουν πιάτα για στολίδι. Πιο ψηλά υπάρχουν τα κάντρα. Τα περισσότερα σπίτια έχουν καμάρα και αρκετά «μεσιά». Ο μεσιάς είναι ένα μεγάλο ,χοντρό ξύλο, που στηρίζει την οροφή.
Η κουζίνα δεν επικοινωνεί με το μεγάλο δωμάτιο ,έχει εστία, πάγκους και εκεί φτιάχνεται το φαγητό. Υπάρχει επίσης ένα άλλο δωμάτιο για ζώα « το κελάρι». Εκεί έβαζαν τα ζώα τους χειμωνιάτικους μήνες ,τα ξύλα τους για το τζάκι και τις ζωοτροφές. Σε πολλά σπίτια υπήρχε κοτέτσι και φούρνος για το ψήσιμο των ψωμιών.
Τα σπίτια είναι κολλημένα ,οι δρόμοι στενοί και κάθε χρόνο ασπρίζονται με ασβέστη . Με ασβέστη επίσης οι γυναίκες του χωριού έκαναν διάφορα σχήματα στο δρόμο για ομορφιά, ιδίως κύκλους. Τα σπίτια είναι λιθόκτιστα ,με μεγάλο πάχος τοίχων . Η λάσπη περιείχε και άχυρο.
Οι δρόμοι είναι στενοί λιθόστρωτοι ,με πλάντρες , πλατιές πέτρες, και οι γύρω βρύσες έδεναν με το χωριό. Το πιο επιβλητικό κτίριο είναι η εκκλησία, η οποία δεσπόζει σε όλο το χώρο και φαίνεται από μεγάλη απόσταση.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το χωριό κράτησε τη φυσιογνωμία του μέχρι σήμερα και δεν υπήρξε αλλοίωση των χαρακτηριστικών
Οι παραδοσιακοί οικισμοί ,είναι βασικά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής πολιτιστικής κληρονομιάς και της φυσιογνωμίας της Ελλάδας και αποτελούν εντυπωσιακά αξιοθέατα της χώρας.
Στους χώρους αυτούς αποτυπώνονται και εκφράζονται τρόποι ζωής ,τεχνικές μέθοδοι ,αισθητικές προτιμήσεις ,κοινωνικές σχέσεις, που διαμορφώθηκαν στην πολυκύμαντη ιστορική εξέλιξη.
Απαραίτητα συμπληρώματα των παραδοσιακών οικισμών είναι κοινόχρηστα κτίσματα ίδιας τεχνοτροπίας με τα σπίτια,-βρύσες γεφύρια , λιθόστρωτες πλατείες και δρόμοι, ανεμόμυλοι ,και ξερολιθιές. Τα κτίσματα αυτά έχουν απλή ,λιτή γραμμή. Ο λευκός ασβέστης αντανακλά τον ήλιο διατηρώντας δροσερό το εσωτερικό . Τα μικρά παράθυρα επιτρέπουν τον εξαερισμό και εμποδίζουν τη διάβρωση από την υγρασία. Η έλλειψη ξυλείας ενέπνευσε έξυπνες τοξωτές καμάρες. Οι στέγες με φύκια ή πατελιά που λειτουργούν ως μόνωση.
Σε όλη τη χώρα ξεπερνούν τους 830 οικισμούς. Στη Ρόδο παραδοσιακοί οικισμοί είναι. Αγ.Ισίδωρος, Αρνίθα, Αρχάγγελος, Ασκληπιειό , Αφάντου, Βάτι , Γεννάδι Ελεούσα, Κατταβιά, Κιοτάρι, Κοσκινού, Λίνδος, Μονόλιθος, Πόλη Ρόδου , Προφίλια , Σιάνα, Ψίνθος και Μεσαναγρός.
Αρχιτεκτονική κατοικιών Μεσαναγρού
Τα σπίτια είναι κατά κανόνα ισόγεια και αποτελούνται από τετράγωνη ή ορθογώνια αυλή ,γύρω από την οποία βρίσκονται οι διάφοροι χώροι . Οι στέγες αποτελούνται από ξύλινη οροφή και ένα στρώμα αργίλου ,πατελιά, όπως λέγεται.
Το μεγάλο δωμάτιο είχε πολλές χρήσεις . Αποτελούσε υπνοδωμάτιο ,σάλα,αποθήκη. Υπάρχει εστία όπως και στην κουζίνα. Δίπλα ακριβώς είναι ο σοφάς που και σήμερα ακόμη κοιμούνται οι νοικοκυραίοι. Στις άλλες «πάντες» υπάρχουν οι πάγκοι ή πάγκες, Εσωτερικά είναι κούφιοι και χρησίμευαν για αποθήκες προϊόντων και στο επάνω μέρος κοιμόντουσαν οι νοικοκυραίοι. Σε ένα ορισμένο ύψος υπάρχει μια εξοχή από ξύλο ,ράφι , που πάνω υπάρχουν πιάτα για στολίδι. Πιο ψηλά υπάρχουν τα κάντρα. Τα περισσότερα σπίτια έχουν καμάρα και αρκετά «μεσιά». Ο μεσιάς είναι ένα μεγάλο ,χοντρό ξύλο, που στηρίζει την οροφή.
Η κουζίνα δεν επικοινωνεί με το μεγάλο δωμάτιο ,έχει εστία, πάγκους και εκεί φτιάχνεται το φαγητό. Υπάρχει επίσης ένα άλλο δωμάτιο για ζώα « το κελάρι». Εκεί έβαζαν τα ζώα τους χειμωνιάτικους μήνες ,τα ξύλα τους για το τζάκι και τις ζωοτροφές. Σε πολλά σπίτια υπήρχε κοτέτσι και φούρνος για το ψήσιμο των ψωμιών.
Τα σπίτια είναι κολλημένα ,οι δρόμοι στενοί και κάθε χρόνο ασπρίζονται με ασβέστη . Με ασβέστη επίσης οι γυναίκες του χωριού έκαναν διάφορα σχήματα στο δρόμο για ομορφιά, ιδίως κύκλους. Τα σπίτια είναι λιθόκτιστα ,με μεγάλο πάχος τοίχων . Η λάσπη περιείχε και άχυρο.
Οι δρόμοι είναι στενοί λιθόστρωτοι ,με πλάντρες , πλατιές πέτρες, και οι γύρω βρύσες έδεναν με το χωριό. Το πιο επιβλητικό κτίριο είναι η εκκλησία, η οποία δεσπόζει σε όλο το χώρο και φαίνεται από μεγάλη απόσταση.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το χωριό κράτησε τη φυσιογνωμία του μέχρι σήμερα και δεν υπήρξε αλλοίωση των χαρακτηριστικών
