"Ο Μιχάλης Μάνης ,στο σπίτι του στο Μεσαναγρό"
" Ο Μάνης ,με τη σύζυγό του Βασιλεία"
" Ο παράδεισός του στο Μεσαναγρό"
" Ο Πολιτιστικός Σύλλογος τον τίμησε για την αγάπη του στο χωριό"
" Η Ελληνική σημαία παντού. Εδώ κοσμεί το σπίτι του στο χωριό"
Ο Μιχάλης Μάνης , είναι ένας από τους πολλούς μετανάστες ,που έφυγαν από το Μεσαναγρό για την Αυστραλία τα δύσκολα χρόνια της μετανάστευσης. ΄Εφυγε από το Μεσαναγρό το 1956 για Αυστραλία σε νεαρή ηλικία, για να βρει καλύτερη τύχη ,όπως λέει. Από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Αυστραλία η σκέψη του ήταν στο μικρό χωριουδάκι του. –Θα κάνω 4-5 χρόνια και θα γυρίσω. Όταν άρχισε να εργάζεται κατάφερε μετά από λίγα χρόνια ,να πάρει σπίτι και μετά και αυτοκίνητο. Κάθε φορά που αγόραζε κάτι έλεγε στον εαυτό του. –Αυτό στην πατρίδα μου θα μπορούσα να το κάνω…
΄Ετσι περνούσαν τα χρόνια και ο Μιχάλης δε γύριζε στο χωριό. Το 1972 ,μετά από 16 ολόκληρα χρόνια γύρισε στο Μεσαναγρό. Δεν έμεινε για πολύ και ξαναγύρισε στην Αυστραλία. ΄Εκανε οικογένεια ,υποχρεώσεις και αγάπησε την Αυστραλία σα δεύτερη πατρίδα του. Μπορεί να μη γύρισε μόνιμα στο χωριό ,αλλά κατάφερε κάτι άλλο. Υποσχέθηκε στον εαυτό του κάθε καλοκαίρι να έρχεται στο χωριό.
Είναι ο μόνος Μεσαναγρενός Αυστραλός ,που κάθε καλοκαίρι βρίσκεται στο χωριό. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι ,όλοι ρωτάμε πότε θα έρθει ο Μάνης. Ο Μιχάλης είναι άνθρωπος πρόσχαρος , της παρέας και μπορεί να κάθεσαι ώρες να τον ακούς ,να διηγείται ιστορίες και ανέκδοτα. Τα βράδια στο Μεσαναγρό γίνονται καλύτερα με την παρουσία του. Το χωριό ζωντανεύει ,η παρέα μεγαλώνει καθώς διηγείται τις ιστορίες του.
Στις εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό βοηθάει σε ότι του ζητηθεί. Επειδή είναι και μπογιατζής, αρκετά μοναστήρια τα συντηρεί. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος πέρσι στην καλοκαιρινή εκδήλωσή του ,τον τίμησε μαζί με άλλους μετανάστες . Φέτος βρίσκεται πάλι στο χωριό ,στον τόπο που αγαπά και λατρεύει.
Η πιο δύσκολη στιγμή για αυτόν θα είναι ,όταν δεν θα μπορεί να μπεί στο αεροπλάνο ,για να έρθει στο Μεσαναγρό του.
Φίλε Μιχάλη , νάσαι πάντα καλά και κάθε καλοκαίρι να ομορφαίνεις το Μεσαναγρό με την παρουσία σου.
΄Ετσι περνούσαν τα χρόνια και ο Μιχάλης δε γύριζε στο χωριό. Το 1972 ,μετά από 16 ολόκληρα χρόνια γύρισε στο Μεσαναγρό. Δεν έμεινε για πολύ και ξαναγύρισε στην Αυστραλία. ΄Εκανε οικογένεια ,υποχρεώσεις και αγάπησε την Αυστραλία σα δεύτερη πατρίδα του. Μπορεί να μη γύρισε μόνιμα στο χωριό ,αλλά κατάφερε κάτι άλλο. Υποσχέθηκε στον εαυτό του κάθε καλοκαίρι να έρχεται στο χωριό.
Είναι ο μόνος Μεσαναγρενός Αυστραλός ,που κάθε καλοκαίρι βρίσκεται στο χωριό. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι ,όλοι ρωτάμε πότε θα έρθει ο Μάνης. Ο Μιχάλης είναι άνθρωπος πρόσχαρος , της παρέας και μπορεί να κάθεσαι ώρες να τον ακούς ,να διηγείται ιστορίες και ανέκδοτα. Τα βράδια στο Μεσαναγρό γίνονται καλύτερα με την παρουσία του. Το χωριό ζωντανεύει ,η παρέα μεγαλώνει καθώς διηγείται τις ιστορίες του.
Στις εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό βοηθάει σε ότι του ζητηθεί. Επειδή είναι και μπογιατζής, αρκετά μοναστήρια τα συντηρεί. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος πέρσι στην καλοκαιρινή εκδήλωσή του ,τον τίμησε μαζί με άλλους μετανάστες . Φέτος βρίσκεται πάλι στο χωριό ,στον τόπο που αγαπά και λατρεύει.
Η πιο δύσκολη στιγμή για αυτόν θα είναι ,όταν δεν θα μπορεί να μπεί στο αεροπλάνο ,για να έρθει στο Μεσαναγρό του.
Φίλε Μιχάλη , νάσαι πάντα καλά και κάθε καλοκαίρι να ομορφαίνεις το Μεσαναγρό με την παρουσία σου.
