Τα αστέρια ξυπνάνε τη νύχτα και φωτίζουν τον ουρανό με τη δυνατή τους λάμψη. Για να διασκεδάσουν παίζουν ένα περίεργο παιχνίδι στον ουρανό. Κρυφτό πίσω από τα σύννεφα, λέγεται το παιχνίδι.
Το κρυφτό πίσω από τα σύννεφα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από το απλό κρυφτό. Τα σύννεφα κουνιούνται συνέχεια. Ο αέρας τα κάνει να πηγαίνουν μια δεξιά και μια αριστερά. Τα αστέρια που κρύβονται πρέπει να αλλάζουν συνεχώς κρυψώνες. Αν μείνουν ακίνητα σίγουρα θα φανερωθούν. Το αστέρι που ψάχνει να βρει τα αστέρια που έχουν κρυφτεί έχει δύσκολη δουλειά να κάνει. Όπως μπερδεύονται τα σύννεφα μεταξύ τους ποτέ δεν είναι σίγουρο πίσω από ποιο σύννεφο έψαξε και πίσω από ποιο σύννεφο δεν έψαξε.
Τα παιδιά την νύχτα κοιμούνται. Μια νύχτα όμως, ένα παιδάκι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το παιδάκι πήγε στο μπαλκόνι του δωματίου του και κοίταξε ψηλά στον ουρανό. Είδε τα αστέρια να παίζουν όλα μαζί κρυφτό πίσω από τα σύννεφα και ζήλεψε. Ήθελε να παίξει και αυτό. Βγήκε, λοιπόν, έξω στο μπαλκόνι και φώναξε ψηλά στον ουρανό:
- «Να παίξω κι εγώ μαζί σας, παρακαλώ;»
- «Έλα, έλα!», απάντησαν όλα μαζί τα αστέρια.
- «Ωραία!», απάντησε το παιδάκι με ενθουσιασμό, «Εγώ θα φυλάω και εσείς θα κρυφτείτε. Εντάξει;», ρώτησε τα αστέρια.
- «Εντάξει.», απάντησαν εκείνα πάλι όλα μαζί και άρχισαν να τρέχουν για να κρυφτούν.
Το παιδάκι έκλεισε αμέσως τα μάτια του και άρχισε να μετράει… «5, 10, 15 … Φτου και βγαίνω!»
Άπλωσε το χέρι του ψηλά, πιάστηκε από ένα σύννεφο και σκαρφάλωσε στον ουρανό. Κοίταξε πίσω από το σύννεφο, μα δεν υπήρχε κανένα αστέρι. Χωρίς να απογοητευτεί και να χάσει χρόνο, έπιασε ένα άλλο σύννεφο που περνούσε εκείνη την ώρα από δίπλα του. Το τράβηξε στην άκρη και πίσω από το σύννεφο εμφανίστηκε ένα αστέρι.
- «Σε είδα!», φώναξε με κέφι για το πρώτο αστέρι που βρήκε.
Συνέχισε να σκαρφαλώνει στα σύννεφα και πολύ γρήγορα βρήκε και άλλα αστέρια. Ένα πίσω από ένα σύννεφο, ένα λίγο πιο μακριά, ένα που δεν πρόλαβε να κρυφτεί ξανά όταν ο αέρας μετακίνησε το σύννεφο στο οποίο κρυβόταν.
- «Κι εσένα σε είδα, βγες έξω!», φώναξε σε ένα λαμπερό αστέρι, που η λάμψη του το πρόδωσε.
Κατάφερε να βρει τα πιο μεγάλα και φωτεινά αστέρια. Ένοιωθε ευτυχία που μπόρεσε να νικήσει τα πιο δυνατά αστέρια και συνέχισε να ψάχνει για τα μικρά, αδύναμα αστεράκια. Γύριζε το βλέμμα δεξιά και αριστερά. Έσπρωχνε με τα χέρια του τα σύννεφα και σκαρφάλωνε πάνω σε άλλα για να φτάσει πιο ψηλά. Έτρεχε προς όλες τις μεριές. Πήγαινε δεξιά. Πήγαινε αριστερά. Πήγαινε πάνω. Πήγαινε κάτω. Πήγαινε παντού.
Ξαφνικά βλέπει ένα μικρό αστεράκι να τρέχει να κρυφτεί.
- «Επ, σε είδα. Μην τρέχεις!», του φώναξε.(Συνεχίζεται)........
Το κρυφτό πίσω από τα σύννεφα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από το απλό κρυφτό. Τα σύννεφα κουνιούνται συνέχεια. Ο αέρας τα κάνει να πηγαίνουν μια δεξιά και μια αριστερά. Τα αστέρια που κρύβονται πρέπει να αλλάζουν συνεχώς κρυψώνες. Αν μείνουν ακίνητα σίγουρα θα φανερωθούν. Το αστέρι που ψάχνει να βρει τα αστέρια που έχουν κρυφτεί έχει δύσκολη δουλειά να κάνει. Όπως μπερδεύονται τα σύννεφα μεταξύ τους ποτέ δεν είναι σίγουρο πίσω από ποιο σύννεφο έψαξε και πίσω από ποιο σύννεφο δεν έψαξε.
Τα παιδιά την νύχτα κοιμούνται. Μια νύχτα όμως, ένα παιδάκι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το παιδάκι πήγε στο μπαλκόνι του δωματίου του και κοίταξε ψηλά στον ουρανό. Είδε τα αστέρια να παίζουν όλα μαζί κρυφτό πίσω από τα σύννεφα και ζήλεψε. Ήθελε να παίξει και αυτό. Βγήκε, λοιπόν, έξω στο μπαλκόνι και φώναξε ψηλά στον ουρανό:
- «Να παίξω κι εγώ μαζί σας, παρακαλώ;»
- «Έλα, έλα!», απάντησαν όλα μαζί τα αστέρια.
- «Ωραία!», απάντησε το παιδάκι με ενθουσιασμό, «Εγώ θα φυλάω και εσείς θα κρυφτείτε. Εντάξει;», ρώτησε τα αστέρια.
- «Εντάξει.», απάντησαν εκείνα πάλι όλα μαζί και άρχισαν να τρέχουν για να κρυφτούν.
Το παιδάκι έκλεισε αμέσως τα μάτια του και άρχισε να μετράει… «5, 10, 15 … Φτου και βγαίνω!»
Άπλωσε το χέρι του ψηλά, πιάστηκε από ένα σύννεφο και σκαρφάλωσε στον ουρανό. Κοίταξε πίσω από το σύννεφο, μα δεν υπήρχε κανένα αστέρι. Χωρίς να απογοητευτεί και να χάσει χρόνο, έπιασε ένα άλλο σύννεφο που περνούσε εκείνη την ώρα από δίπλα του. Το τράβηξε στην άκρη και πίσω από το σύννεφο εμφανίστηκε ένα αστέρι.
- «Σε είδα!», φώναξε με κέφι για το πρώτο αστέρι που βρήκε.
Συνέχισε να σκαρφαλώνει στα σύννεφα και πολύ γρήγορα βρήκε και άλλα αστέρια. Ένα πίσω από ένα σύννεφο, ένα λίγο πιο μακριά, ένα που δεν πρόλαβε να κρυφτεί ξανά όταν ο αέρας μετακίνησε το σύννεφο στο οποίο κρυβόταν.
- «Κι εσένα σε είδα, βγες έξω!», φώναξε σε ένα λαμπερό αστέρι, που η λάμψη του το πρόδωσε.
Κατάφερε να βρει τα πιο μεγάλα και φωτεινά αστέρια. Ένοιωθε ευτυχία που μπόρεσε να νικήσει τα πιο δυνατά αστέρια και συνέχισε να ψάχνει για τα μικρά, αδύναμα αστεράκια. Γύριζε το βλέμμα δεξιά και αριστερά. Έσπρωχνε με τα χέρια του τα σύννεφα και σκαρφάλωνε πάνω σε άλλα για να φτάσει πιο ψηλά. Έτρεχε προς όλες τις μεριές. Πήγαινε δεξιά. Πήγαινε αριστερά. Πήγαινε πάνω. Πήγαινε κάτω. Πήγαινε παντού.
Ξαφνικά βλέπει ένα μικρό αστεράκι να τρέχει να κρυφτεί.
- «Επ, σε είδα. Μην τρέχεις!», του φώναξε.(Συνεχίζεται)........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου